Dinsdag 28 oktober vond alweer de achtste sessie plaats in de Verkenning Ecosysteem Logistiek, dit keer op het gezellige kantoor van Hebra GTO. Zo kon je hier goed zien hoe vroeger de chauffeurs zich meldden bij het luikje van de planners – en dat had iets ambachtelijks.
Een deel van de sessie wijdden we aan de 17 Sustainable Development Goals. Hoe zou het Ecosysteem een bijdrage kunnen leveren aan sociale en duurzaamheidsdoelstellingen? Gemeenschappelijke noemer in de discussie was wel dat alle deelnemers van mening zijn, dat ze het zich niet kunnen veroorloven hier géén bijdrage aan te leveren. Een trend in de markt is dat partijen niet meer automatisch willen inschrijven op ‘laagste prijs’-tenders.
Ook hebben we langer stil gestaan bij de wijze waarop het ecosysteem juridisch vorm gaat krijgen. Als optie is besproken het idee van een strategische mantelovereenkomst met meerdere percelen, met de volgende kenmerken:
- partijen worden periodiek in de gelegenheid gesteld op deze overeenkomst in te schrijven;
- in de loop van de tijd kunnen percelen toegevoegd worden, bijv. gericht op maritieme logistiek en op luchtvracht;
- heldere spelregels die gericht zijn op de toebedeling van logistieke opdrachten in het ecosysteem;
- opdrachten worden in ‘drie smaken’ geaccomodeerd: a) Defensie heeft diensten nodig van een civiele partij; b) een civiele partij heeft diensten van Defensie nodig; c) een civiele partij heeft diensten van een andere civiele partij nodig;
- spelregels over het logistieke verkeer buiten het Ecosysteem om;
- een regiefunctie met heldere taken, verantwoordelijkheden en bevoegdheden;
- een toezichtfunctie.
Deze discussie moet goed worden uitgewerkt en juridisch worden getoetst binnen de kaders van met name aanbestedings- en mededingingswetgeving; bijgevolg zal de Verkenning mogelijk iets later worden opgeleverd.
– Denis Verhoef en Rachelle Meijers